มันเริ่มจากจินตนาการ ภาพที่ขึ้นมาในความคิด มันกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของฉัน

การรักษาแผลใจ เสื้อคาร์ดิแกนที่ยังคงมีกลิ่นอายของความพ้ายแพ้ตลอด 20 ปี เรือรบที่จมลงสู่มหาสมุทร ค่อย ๆ ลึกลง ลึกลง ลึกลง ต้นไม้ที่แกว่งไปแกว่งมาในป่าตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก เสียงเงียบงันที่ดังออกมาเป็นคำว่า "หนีไปซะ" แต่ก็ไม่เคยจะทำเลย ดวงอาทิตย์จมอยู่ในเดือนสิงหาคม ผ่านไปรวดเร็วดั่งขวดไวน์ที่ค่อย ๆ หมดไป ภาพสะท้อนจากลูกดิสโก้แกว่งไปมาเหนือฟลอร์เต้นรำ เสียงเรียกร้องของขวดวิสกี้ ในมือถือพลาสติก  ด้ายเพียงเส้นเดียว ไม่ว่าผลจะออกมาดีหรือไม่ โชคชะตาของคุณถูกผูกไว้แล้ว

ไม่นานนักภาพในหัวเหล่านี้เติบโตเป็นรูปเป็นร่าง หรือชื่อและกลายมาเป็นตัวละคร ฉันค้นพบว่าฉันเองไม่ได้แต่งเพลงจากแค่เรื่องราวของตัวเองเท่านั้น แต่ยังแต่งเกี่ยวกับคนที่ฉันไม่เคยเจอ คนที่ฉันไม่เคยรู้จักหรือคนที่ฉันหวังว่าจะไม่รู้จัก ชายผู้ถูกเนรเทศเดินอยู่บนพื้นที่  ที่ไม่ใช้ของเขา กำลังสงสัยว่ามันแย่แบบนี้ได้ยังไง บุคคลที่ทำให้ขมขื่นปรากฏตัวที่งานศพของการหมดซึ่งความหลงไหลของเขา เด็กอายุ 17 ยืนอยู่บนระเบียง เรียนรู้ที่จะขอโทษ เด็กที่ตกหลุมรักเดินไปเดินมาแถว ๆ สวนสาธารณะฮายไลน์ที่เขียวชะอุ่ม คุณปู่ของฉัน ปู่ Dean บินลงที่เกาะ กวาดัลคะแนล ในปี 1942 แม่ม่ายที่แปลกแยกทำการล้างแค้นอย่างรื่นเริงต่อเมืองที่ขับไล่เธอ

เรื่องเล่าที่กลายมาเป็นนิทานพื้นบ้านคือสิ่งที่ถูกเล่าต่อ ๆ กันมาทั่วสารทิศ บางครั้งถึงขั้นร้องเพลงถึงมันเลย เส้นระหว่างความเพ้อฝันและความจริงนั้นไม่ชัดเจน และขอบเขตระหว่างความจริงกับนวนิยายแทบจะกลายเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น ความคาดเดาที่ล่วงเลยมานานกลายมาเป็นข้อเท็จจริง, ตำนาน, เรื่องผี, ชาดก, เทพนิยาย, สุภาษิต, การนินทา, และคำจารึก คนในความลับที่ถูกเขียนชื่ออยู่บนท้องฟ้าเพื่อให้เรามองดู

ระหว่างกักตัว จินตนาการของฉันนั้นล้ำมาก และอัลบั้มนี้คือผลลัพธ์ การรวบรวมของเพลงและเรื่องราวที่ลื่นดั่งกระแสสำนึก การหยิบปากกาขึ้นมาเขียนคือวิธีที่ฉันใช้หลบหนีเข้าสู่โลกจินตนาการ, ประวัติศาสตร์, และความทรงจำ ฉันเล่าเรื่องราวเหล่านี้สุดความสามารถของตัวเองด้วยความรัก, ความพิศวง, และความฉ้อกลที่สมควรมี

ตอนนี้ก็แล้วแต่คุณว่าจะเล่าเรื่องนี้ต่อ ๆ ไปไหม